The Death Of Ivan Ilyich اثر Leo Tolstoy

توضیحات

کتاب مرگ ایوان ایلیچ The Death Of Ivan Ilyich اثر لئو تولستوی Leo Tolstoy

خلاصه‌ی کتاب مرگ ایوان ایلیچ

اثر «The Death Of Ivan Ilyich» داستان مردی به نسبت موفق به نام «ایوان ایلیچ» است. «ایوان» در زندگی حرفه‌ای، کاری و روزمره‌اش چیزی کم ندارد. اما در زندگی شخصی‌اش با مشکلاتی روبه‌رو است و برای او برقراری یک ارتباط سالم و خوب با نزدیکانش ممکن نیست. البته این مشکلات تحت تاثیر موفقیت‌های کاری او تشدید شده است.

در ابتدای داستان متوجه می‌شویم که «ایوان» بنا بر دلایلی که «تولستوی» با دقت و جزئیات ذکر می‌کند دچار یک بیماری سخت و کشنده شده است.
«تولستوی» در «مرگ ایوان ایلیچ» از حداکثر توان خود برای به تصویر کشیدن حالت روحی و احساسی یک بیمار سخت‌درمان استفاده می‌‌کند. او حالت روحی چنین بیماری را از نقطه‌ی آگاهی از بیماری تا لحظه‌ی خاموشی یا مرگ به پنج مرحله تقسیم می‌کند.

این مراحل که در علم روان‌شناسی به عنوان «مدل کوبلر راس» (Kübler-Ross model) یا «پنج مرحله‌ی اندوه» (Five Stages of Grief) شناخته می‌شوند عبارتند از:

1. عدم پذیرش یا انکار (Denial)
2. خشم (Anger)
3. چانه زنی (Bargaining)
4. افسردگی (Depression)
5. پذیرش (Acceptance)

«تولستوی» تمامی این مراحل را در کتاب خود به دقت مورد بررسی قرار می‌دهد:

• مرحله‌ی انکار: این مرحله تنها به مراحل اولیه‌ یا شروع بیماری محدود نیست. انکار با گرفتن خبر و صحبت کردن با پزشک معالج آغاز می‌شود. بیمار از انکار یا عدم پذیرش به عنوان نوعی درمان استفاده می‌کند.
• مرحله‌ی خشم: بیمار در این مرحله دیگران را دلیل بیماری خود می‌داند. «ایوان ایلیچ» در داستان ناراحتی خود را با آزار همسر و اطرافیانش آرام می‌کند. او می‌اندیشد که گویی او بیمار شده تا بقیه سالم بمانند.
• مرحله‌ی چانه‌زنی: از بین «پنج مرحله‌ی اندوه» این کوتاه‌ترین مرحله است. بیمار با خود و اطرافیانش صحبت‌هایی به قصد معامله می‌کند. به طور مثال، ممکن است با خود به هدف تاخیر انداختن زمان مرگ بگوید:
  «خدایا اگر فقط یک سال به من مهلت بدهی قول می‌دهم که مسیحی بشوم.»
• مرحله‌ی افسردگی: در این مرحله بیمار غصه‌ی فرصت‌های از دست رفته را می‌خورد. او نیاز به تاریکی و تنهایی دارد و در این دو خیال همه‌چیز را در سر می‌پرواند.
• مرحله‌ی پذیرش: پذیرش، آخرین مرحله‌ی یک بیمار که تهی از احساسات می‌شود، است. گویی در این مرحله درد از بین رفته است. در این مرحله، فشار دادن دست یک دوست، نگاهی سنگین و چیزهایی از این قبیل پرمعناترین معانی را از نگاه یک بیمار در حال مرگ دارند.